roztomiły
See also: roztomilý
Polish
Etymology
Borrowed from Czech roztomilý. By surface analysis, roz- + -to- + miły.
Pronunciation
- IPA(key): /rɔs.tɔˈmi.wɘ/
- Rhymes: -iwɘ
- Syllabification: roz‧to‧mi‧ły
Adjective
roztomiły (comparative ostomilszy, superlative najostomilszy, no derived adverb)
- (dialectal or obsolete) very pleasant
Further reading
- roztomiły in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- roztomiły in Polish dictionaries at PWN
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1912), “roztomiły”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 5, Warsaw, page 714
Silesian
Etymology
Borrowed from Czech roztomilý. By surface analysis, roz- + -to- + miły.
Pronunciation
- IPA(key): /rɔs.tɔˈmi.wɪ/
Audio: (file) - Rhymes: -iwɪ
- Syllabification: roz‧to‧mi‧ły
Adjective
roztomiły (comparative roztomilszy, superlative nojroztomilszy, no derived adverb)
Declension
| singular | plural | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | neuter | feminine | virile | nonvirile | ||||
| animate | inanimate | |||||||
| nominative | roztomiły | roztomiłe | roztomiłŏ | roztomili | roztomiłe | |||
| genitive | roztomiłego | roztomiłyj | roztomiłych | |||||
| dative | roztomiłymu | roztomiłyj | roztomiłym | |||||
| accusative | roztomiłego | roztomiły | roztomiłe | roztomiłõ | roztomiłych | roztomiłe | ||
| instrumental | roztomiłym | roztomiłōm | roztomiłymi | |||||
| locative | roztomiłym | roztomiłyj | roztomiłych | |||||
| vocative | roztomiły | roztomiłe | roztomiłŏ | roztomili | roztomiłe | |||