roztrzepanie

Polish

Etymology

From roztrzepać +‎ -anie.

Pronunciation

  • IPA(key): /rɔs.tʂɛˈpa.ɲɛ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -aɲɛ
  • Syllabification: roz‧trze‧pa‧nie

Noun

roztrzepanie n

  1. verbal noun of roztrzepać
  2. absent-mindedness, inattention
    Synonyms: nieuwaga, roztargnienie, rozkojarzenie

Declension

Declension of roztrzepanie
singular
nominative roztrzepanie
genitive roztrzepania
dative roztrzepaniu
accusative roztrzepanie
instrumental roztrzepaniem
locative roztrzepaniu
vocative roztrzepanie

Further reading

  • roztrzepanie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • roztrzepanie in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.