rozwiązanie

See also: rozwiązanié

Old Polish

Etymology

From rozwięzać +‎ -anie. First attested in 1471.

Pronunciation

  • IPA(key): (10th–15th CE) /rɔzvʲɑ̃zaɲɛː/
  • IPA(key): (15th CE) /rɔzvʲɑ̃zaɲe/

Noun

rozwiązanie n

  1. solution; resolvement; explanation
    • 1901 [1471], Materiały i Prace Komisji Językowej Akademii Umiejętności w Krakowie, volume V, page 109:
      Rozwyanzanye solucio (quia spiritus amplior... et interpretatio somniorum... ac solutio ligatorum inventae sunt in eo, hoc est in Daniele Dan 5, 12)
      [Rozwiązanie solucio (quia spiritus amplior... et interpretatio somniorum... ac solutio ligatorum inventae sunt in eo, hoc est in Daniele Dan 5, 12)]
  2. (attested in Southern Borderlands) corruption (lack of moral bonds)
    • 1880-1894 [Middle of the 15th century], Sprawozdania Komisji Językowej Akademii Umiejętności[1], volume I, Lviv, page 110:
      Luxuria, gl. id est fluitas in cibis et potibus, et vestibus opwytoscz a rozwyązanye kv nyeczystosczy w pyczv, odzenyv y w gedzenyv (Gal 5, 19)
      [Luxuria, gl. id est fluitas in cibis et potibus, et vestibus obfitość a rozwiązanie ku nieczystości w piciu, odzieniu i w jedzeniu (Gal 5, 19)]
verbs
  • rozwięzać pf, rozwiązować impf
  • więzać impf

Descendants

  • Polish: rozwiązanie
  • Silesian: rozwiōnzanie

References

  • B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “rozwiązanie”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish rozwiązanie. By surface analysis, rozwiązać +‎ -anie. Compare Kashubian rozwiązanié.

Pronunciation

 
  • IPA(key): /rɔz.vjɔw̃ˈza.ɲɛ/, /rɔz.vjɔnˈza.ɲɛ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -aɲɛ
  • Syllabification: roz‧wią‧za‧nie

Noun

rozwiązanie n (related adjective rozwiązaniowy)

  1. (uncountable) verbal noun of rozwiązać
  2. (countable) solution (answer to a question, task or puzzle) [with genitive ‘to what’]
    Synonym: odpowiedź
  3. (countable) solution (actions that resolve a problem) [with genitive ‘to what’]
  4. (countable, narratology) resolution (moment in which the conflict ends and the outcome of the action is clear) [with genitive ‘to what’]
  5. (countable) solution, resolution (specific project and its implementation)
  6. (uncountable, literary) birth (act of giving birth)
    Synonyms: połóg, poród
  7. (countable) dissolution (termination of an organised body)
  8. (uncountable, mathematics) solution, resolution (act or process of solving)
  9. (uncountable, obsolete, music) resolution (Progression from dissonance to consonance; a chord to which such progression is made)
  10. (uncountable, obsolete) separation (act of separating from each other)
    Synonyms: rozdzielenie, rozłączenie

Declension

Derived terms

nouns
  • ostateczne rozwiązanie
verbs

Trivia

According to Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej (1990), rozwiązanie is one of the most used words in Polish, appearing 37 times in scientific texts, 17 times in news, 34 times in essays, 3 times in fiction, and 0 times in plays, each out of a corpus of 100,000 words, totaling 91 times, making it the 704th most common word in a corpus of 500,000 words.[1]

References

  1. ^ Ida Kurcz (1990) “rozwiązanie”, in Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej [Frequency dictionary of the Polish language] (in Polish), volume 2, Kraków, Warszawa: Polska Akademia Nauk. Instytut Języka Polskiego, page 506

Further reading