rozwidlić

Polish

Etymology

From roz- +‎ widły +‎ -ić.

Pronunciation

  • IPA(key): /rɔzˈvid.lit͡ɕ/
  • Rhymes: -idlit͡ɕ
  • Syllabification: roz‧wid‧lić

Verb

rozwidlić pf (imperfective rozwidlać)

  1. (reflexive with się) to fork (to divide into two or more branches)

Conjugation

Conjugation of rozwidlić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive rozwidlić
future tense 1st rozwidlę rozwidlimy
2nd rozwidlisz rozwidlicie
3rd rozwidli rozwidlą
impersonal rozwidli się
past tense 1st rozwidliłem,
-(e)m rozwidlił 		rozwidliłam,
-(e)m rozwidliła 		rozwidliłom,
-(e)m rozwidliło 		rozwidliliśmy,
-(e)śmy rozwidlili 		rozwidliłyśmy,
-(e)śmy rozwidliły
2nd rozwidliłeś,
-(e)ś rozwidlił 		rozwidliłaś,
-(e)ś rozwidliła 		rozwidliłoś,
-(e)ś rozwidliło 		rozwidliliście,
-(e)ście rozwidlili 		rozwidliłyście,
-(e)ście rozwidliły
3rd rozwidlił rozwidliła rozwidliło rozwidlili rozwidliły
impersonal rozwidlono
conditional 1st rozwidliłbym,
bym rozwidlił 		rozwidliłabym,
bym rozwidliła 		rozwidliłobym,
bym rozwidliło 		rozwidlilibyśmy,
byśmy rozwidlili 		rozwidliłybyśmy,
byśmy rozwidliły
2nd rozwidliłbyś,
byś rozwidlił 		rozwidliłabyś,
byś rozwidliła 		rozwidliłobyś,
byś rozwidliło 		rozwidlilibyście,
byście rozwidlili 		rozwidliłybyście,
byście rozwidliły
3rd rozwidliłby,
by rozwidlił 		rozwidliłaby,
by rozwidliła 		rozwidliłoby,
by rozwidliło 		rozwidliliby,
by rozwidlili 		rozwidliłyby,
by rozwidliły
impersonal rozwidlono by
imperative 1st niech rozwidlę rozwidlijmy
2nd rozwidlij rozwidlijcie
3rd niech rozwidli niech rozwidlą
passive adjectival participle rozwidlony rozwidlona rozwidlone rozwidleni rozwidlone
anterior adverbial participle rozwidliwszy
verbal noun rozwidlenie

Derived terms

adjective
noun

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.