ručitel
Czech
Etymology
From ručit (“to guarantee”) + -tel.
Pronunciation
- IPA(key): [ˈrut͡ʃɪtɛl]
- Hyphenation: ru‧či‧tel
Noun
ručitel m anim (female equivalent ručitelka)
Declension
Declension of ručitel (soft masculine animate)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | ručitel | ručitelé |
| genitive | ručitele | ručitelů |
| dative | ručitelovi, ručiteli | ručitelům |
| accusative | ručitele | ručitele |
| vocative | ručiteli | ručitelé |
| locative | ručitelovi, ručiteli | ručitelích |
| instrumental | ručitelem | ručiteli |
Further reading
- “ručitel”, in Příruční slovník jazyka českého (in Czech), 1935–1957
- “ručitel”, in Slovník spisovného jazyka českého (in Czech), 1960–1971, 1989
- “ručitel”, in Internetová jazyková příručka (in Czech), 2008–2025