rubicundulus
Latin
Etymology
From rubicundus (“red, ruddy, rubicund”) + -ulus (diminutive suffix).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [rʊ.bɪˈkʊn.dʊ.ɫʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [ru.biˈkun̪.d̪u.lus]
Adjective
rubicundulus (feminine rubicundula, neuter rubicundulum); first/second-declension adjective
- diminutive of rubicundus (“red, ruddy, rubicund”)
Declension
First/second-declension adjective.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | rubicundulus | rubicundula | rubicundulum | rubicundulī | rubicundulae | rubicundula | |
genitive | rubicundulī | rubicundulae | rubicundulī | rubicundulōrum | rubicundulārum | rubicundulōrum | |
dative | rubicundulō | rubicundulae | rubicundulō | rubicundulīs | |||
accusative | rubicundulum | rubicundulam | rubicundulum | rubicundulōs | rubicundulās | rubicundula | |
ablative | rubicundulō | rubicundulā | rubicundulō | rubicundulīs | |||
vocative | rubicundule | rubicundula | rubicundulum | rubicundulī | rubicundulae | rubicundula |
References
- “rubicundulus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “rubicundulus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- rubicundulus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.