rudig
Old English
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): /ˈru.dij/
Adjective
rudiġ
Declension
Declension of rudiġ — Strong
Singular | Masculine | Feminine | Neuter |
---|---|---|---|
Nominative | rudiġ | rudiġ | rudiġ |
Accusative | rudiġne | rudiġe | rudiġ |
Genitive | rudiġes | rudiġre | rudiġes |
Dative | rudiġum | rudiġre | rudiġum |
Instrumental | rudiġe | rudiġre | rudiġe |
Plural | Masculine | Feminine | Neuter |
Nominative | rudiġe | rudiġa, rudiġe | rudiġ |
Accusative | rudiġe | rudiġa, rudiġe | rudiġ |
Genitive | rudiġra | rudiġra | rudiġra |
Dative | rudiġum | rudiġum | rudiġum |
Instrumental | rudiġum | rudiġum | rudiġum |
Declension of rudiġ — Weak
Singular | Masculine | Feminine | Neuter |
---|---|---|---|
Nominative | rudiġa | rudiġe | rudiġe |
Accusative | rudiġan | rudiġan | rudiġe |
Genitive | rudiġan | rudiġan | rudiġan |
Dative | rudiġan | rudiġan | rudiġan |
Instrumental | rudiġan | rudiġan | rudiġan |
Plural | Masculine | Feminine | Neuter |
Nominative | rudiġan | rudiġan | rudiġan |
Accusative | rudiġan | rudiġan | rudiġan |
Genitive | rudiġra, rudiġena | rudiġra, rudiġena | rudiġra, rudiġena |
Dative | rudiġum | rudiġum | rudiġum |
Instrumental | rudiġum | rudiġum | rudiġum |
Descendants
See also
References
- Joseph Bosworth, T. Northcote Toller (1898) “rudig”, in An Anglo-Saxon Dictionary, second edition, Oxford: Oxford University Press.