ruháink
Hungarian
Etymology
ruha + -ink (possessive suffix)
Pronunciation
- IPA(key): [ˈruɦaːjiŋk]
- Hyphenation: ru‧há‧ink
Noun
ruháink
- first-person plural multiple-possession possessive of ruha
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | — | ruháink |
| accusative | — | ruháinkat |
| dative | — | ruháinknak |
| instrumental | — | ruháinkkal |
| causal-final | — | ruháinkért |
| translative | — | ruháinkká |
| terminative | — | ruháinkig |
| essive-formal | — | ruháinkként |
| essive-modal | — | ruháinkul |
| inessive | — | ruháinkban |
| superessive | — | ruháinkon |
| adessive | — | ruháinknál |
| illative | — | ruháinkba |
| sublative | — | ruháinkra |
| allative | — | ruháinkhoz |
| elative | — | ruháinkból |
| delative | — | ruháinkról |
| ablative | — | ruháinktól |
| non-attributive possessive – singular |
— | ruháinké |
| non-attributive possessive – plural |
— | ruháinkéi |