ruhátlan

Hungarian

Etymology

From ruha (clothes, dress) +‎ -tlan (-less, without, privative adjective-forming suffix).

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈruɦaːtlɒn]
  • Hyphenation: ru‧hát‧lan
  • Rhymes: -ɒn

Adjective

ruhátlan (comparative ruhátlanabb, superlative legruhátlanabb)

  1. unclothed, undressed, nude

Declension

Inflection (stem in -o-, back harmony)
singular plural
nominative ruhátlan ruhátlanok
accusative ruhátlant ruhátlanokat
dative ruhátlannak ruhátlanoknak
instrumental ruhátlannal ruhátlanokkal
causal-final ruhátlanért ruhátlanokért
translative ruhátlanná ruhátlanokká
terminative ruhátlanig ruhátlanokig
essive-formal ruhátlanként ruhátlanokként
essive-modal ruhátlanul
inessive ruhátlanban ruhátlanokban
superessive ruhátlanon ruhátlanokon
adessive ruhátlannál ruhátlanoknál
illative ruhátlanba ruhátlanokba
sublative ruhátlanra ruhátlanokra
allative ruhátlanhoz ruhátlanokhoz
elative ruhátlanból ruhátlanokból
delative ruhátlanról ruhátlanokról
ablative ruhátlantól ruhátlanoktól
non-attributive
possessive – singular
ruhátlané ruhátlanoké
non-attributive
possessive – plural
ruhátlanéi ruhátlanokéi

Derived terms

  • ruhátlanság

Further reading

  • ruhátlan in Géza Bárczi, László Országh, et al., editors, A magyar nyelv értelmező szótára [The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language] (ÉrtSz.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN.