ruisrummen
Ingrian
Etymology
From ruis (“rye”) + rummen (“chaff”).
Pronunciation
- (Ala-Laukaa) IPA(key): /ˈru.isˌrumːen/, [ˈru.iz̠ˌrumːe̞n]
- (Soikkola) IPA(key): /ˈru.isˌrumːen/, [ˈru.iʒˌrumːe̞n]
- Rhymes: -umːen
- Hyphenation: ru‧is‧rum‧men
Noun
ruisrummen
Declension
| Declension of ruisrummen (type 12/tytär, no gradation) | ||
|---|---|---|
| singular | plural | |
| nominative | ruisrummen | ruisrummenet |
| genitive | ruisrummenen | ruisrummeniin |
| partitive | ruisrummenta | ruisrummenia |
| illative | ruisrummenee | ruisrummenii |
| inessive | ruisrummenees | ruisrummeniis |
| elative | ruisrummenest | ruisrummenist |
| allative | ruisrummenelle | ruisrummenille |
| adessive | ruisrummeneel | ruisrummeniil |
| ablative | ruisrummenelt | ruisrummenilt |
| translative | ruisrummeneks | ruisrummeniks |
| essive | ruisrummenenna, ruisrummeneen | ruisrummeninna, ruisrummeniin |
| exessive1) | ruisrummenent | ruisrummenint |
| 1) obsolete *) the accusative corresponds with either the genitive (sg) or nominative (pl) **) the comitative is formed by adding the suffix -ka? or -kä? to the genitive. | ||
References
- Ruben E. Nirvi (1971) Inkeroismurteiden Sanakirja, Helsinki: Suomalais-Ugrilainen Seura, page 492