ruminandus
Latin
Etymology
Future passive participle (gerundive) of rūminor.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ruː.mɪˈnan.dʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [ru.miˈnan̪.d̪us]
Participle
rūminandus (feminine rūminanda, neuter rūminandum); first/second-declension participle
- which is to be ruminated
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | rūminandus | rūminanda | rūminandum | rūminandī | rūminandae | rūminanda | |
| genitive | rūminandī | rūminandae | rūminandī | rūminandōrum | rūminandārum | rūminandōrum | |
| dative | rūminandō | rūminandae | rūminandō | rūminandīs | |||
| accusative | rūminandum | rūminandam | rūminandum | rūminandōs | rūminandās | rūminanda | |
| ablative | rūminandō | rūminandā | rūminandō | rūminandīs | |||
| vocative | rūminande | rūminanda | rūminandum | rūminandī | rūminandae | rūminanda | |