runiczny

Polish

Etymology

From runa +‎ -iczny.

Pronunciation

  • IPA(key): /ruˈɲit͡ʂ.nɘ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -it͡ʂnɘ
  • Syllabification: ru‧nicz‧ny

Adjective

runiczny (not comparable, no derived adverb)

  1. (relational) runic (of, pertaining to, or written using runes)
    Synonyms: (rare) runiany, (obsolete) runicki, runowy

Declension

Declension of runiczny (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative runiczny runiczna runiczne runiczni runiczne
genitive runicznego runicznej runicznego runicznych
dative runicznemu runicznej runicznemu runicznym
accusative runicznego runiczny runiczną runiczne runicznych runiczne
instrumental runicznym runiczną runicznym runicznymi
locative runicznym runicznej runicznym runicznych
adjectives
  • runiany
  • runicki
  • runowy
nouns

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.