rusningstrafik

Swedish

Etymology

Compound of rusning +‎ -s- +‎ trafik. First attested in 1957.

Noun

rusningstrafik c

  1. rush-hour traffic

Declension

Declension of rusningstrafik
nominative genitive
singular indefinite rusningstrafik rusningstrafiks
definite rusningstrafiken rusningstrafikens
plural indefinite
definite

Further reading