rustning
Danish
Etymology
Noun
rustning c (singular definite rustningen, plural indefinite rustninger)
Declension
common gender |
singular | plural | ||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | rustning | rustningen | rustninger | rustningerne |
genitive | rustnings | rustningens | rustningers | rustningernes |
Derived terms
- kaprustning
- rustningskapløb
- rustningsklædt
- rustningsindustri
- rustningskontrol
Further reading
Norwegian Bokmål
Etymology
From ruste (“to arm, equip”) + -ning. See also German rüsten for further Etymological information.
Noun
rustning f or m (definite singular rustninga or rustningen, indefinite plural rustninger, definite plural rustningene)
Alternative forms
- rusting (sense 2; Nynorsk also)
References
- “rustning” in The Bokmål Dictionary.
- “rustning” in Det Norske Akademis ordbok (NAOB).
Norwegian Nynorsk
Etymology
From ruste (“to arm, equip”) + -ning.
Noun
rustning f (definite singular rustninga, indefinite plural rustningar, definite plural rustningane)
- (historical) armour
References
- “rustning” in The Nynorsk Dictionary.
Swedish
Etymology
From Old Swedish rostning, rusta + -ning.
Noun
rustning c
Declension
nominative | genitive | ||
---|---|---|---|
singular | indefinite | rustning | rustnings |
definite | rustningen | rustningens | |
plural | indefinite | rustningar | rustningars |
definite | rustningarna | rustningarnas |
Related terms
- kapprustning
- nedrustning
- riddarrustning
- rustningsbegränsning
- upprustning
- utrustning
See also
- harnesk
Further reading
- rustning in Svensk ordbok.
- rustning in Svenska Akademiens ordlista över svenska språket (14th ed., online)