ryðönd
Icelandic
Etymology
From ryð (“rust”) + önd (“duck”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈrɪːð.œnt/
Noun
ryðönd f (genitive singular ryðandar, nominative plural ryðendur)
Declension
| singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | ryðönd | ryðöndin | ryðendur | ryðendurnar |
| accusative | ryðönd | ryðöndina | ryðendur | ryðendurnar |
| dative | ryðönd | ryðöndinni | ryðöndum | ryðöndunum |
| genitive | ryðandar | ryðandarinnar | ryðanda | ryðandanna |