rytmiczny

Polish

Etymology

From rytm +‎ -iczny.

Pronunciation

  • IPA(key): /rɘtˈmit͡ʂ.nɘ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -it͡ʂnɘ
  • Syllabification: ryt‧micz‧ny

Adjective

rytmiczny (comparative bardziej rytmiczny, superlative najbardziej rytmiczny, derived adverb rytmicznie)

  1. rhythmic, rhythmical
    Rytmiczny dźwięk sprawił, że zasnąłem. ― The rhythmical sound made me fall asleep.

Declension

Declension of rytmiczny (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative rytmiczny rytmiczna rytmiczne rytmiczni rytmiczne
genitive rytmicznego rytmicznej rytmicznego rytmicznych
dative rytmicznemu rytmicznej rytmicznemu rytmicznym
accusative rytmicznego rytmiczny rytmiczną rytmiczne rytmicznych rytmiczne
instrumental rytmicznym rytmiczną rytmicznym rytmicznymi
locative rytmicznym rytmicznej rytmicznym rytmicznych

Further reading

  • rytmiczny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • rytmiczny in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.