rzemieślnik
Polish
Etymology
From rzemiosło + -nik. Cognate with Czech řemeslník.
Pronunciation
- IPA(key): /ʐɛˈmjɛɕl.ɲik/
Audio: (file) - Rhymes: -ɛɕlɲik
- Syllabification: rze‧mieśl‧nik
Noun
rzemieślnik m pers (female equivalent rzemieślniczka)
Declension
Declension of rzemieślnik
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | rzemieślnik | rzemieślnicy/rzemieślniki (deprecative) |
| genitive | rzemieślnika | rzemieślników |
| dative | rzemieślnikowi | rzemieślnikom |
| accusative | rzemieślnika | rzemieślników |
| instrumental | rzemieślnikiem | rzemieślnikami |
| locative | rzemieślniku | rzemieślnikach |
| vocative | rzemieślniku | rzemieślnicy |
Derived terms
adjective
noun
- rzemieślnictwo
Related terms
Further reading
- rzemieślnik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- rzemieślnik in Polish dictionaries at PWN