sæotur
Icelandic
Etymology
From sær (“sea”) + otur (“otter”).
Noun
sæotur m (genitive singular sæoturs, nominative plural sæotrar)
Declension
| singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | sæotur | sæoturinn | sæotrar | sæotrarnir |
| accusative | sæotur | sæoturinn | sæotra | sæotrana |
| dative | sæotri | sæotrinum | sæotrum | sæotrunum |
| genitive | sæoturs | sæotursins | sæotra | sæotranna |