sírhant
Hungarian
Etymology
sír (“grave”) + hant (“mound”)
Pronunciation
- IPA(key): [ˈʃiːrɦɒnt]
- Hyphenation: sír‧hant
- Rhymes: -ɒnt
Noun
sírhant (plural sírhantok)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | sírhant | sírhantok |
| accusative | sírhantot | sírhantokat |
| dative | sírhantnak | sírhantoknak |
| instrumental | sírhanttal | sírhantokkal |
| causal-final | sírhantért | sírhantokért |
| translative | sírhanttá | sírhantokká |
| terminative | sírhantig | sírhantokig |
| essive-formal | sírhantként | sírhantokként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | sírhantban | sírhantokban |
| superessive | sírhanton | sírhantokon |
| adessive | sírhantnál | sírhantoknál |
| illative | sírhantba | sírhantokba |
| sublative | sírhantra | sírhantokra |
| allative | sírhanthoz | sírhantokhoz |
| elative | sírhantból | sírhantokból |
| delative | sírhantról | sírhantokról |
| ablative | sírhanttól | sírhantoktól |
| non-attributive possessive – singular |
sírhanté | sírhantoké |
| non-attributive possessive – plural |
sírhantéi | sírhantokéi |
| possessor | single possession | multiple possessions |
|---|---|---|
| 1st person sing. | sírhantom | sírhantjaim |
| 2nd person sing. | sírhantod | sírhantjaid |
| 3rd person sing. | sírhantja | sírhantjai |
| 1st person plural | sírhantunk | sírhantjaink |
| 2nd person plural | sírhantotok | sírhantjaitok |
| 3rd person plural | sírhantjuk | sírhantjaik |
Further reading
- sírhant in Géza Bárczi, László Országh, et al., editors, A magyar nyelv értelmező szótára [The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language] (ÉrtSz.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN.