sírrabló
Hungarian
Etymology
sír (“grave”) + rabló (“robber”)
Pronunciation
- IPA(key): [ˈʃiːrːɒbloː]
- Hyphenation: sír‧rab‧ló
- Rhymes: -loː
Noun
sírrabló (plural sírrablók)
- graverobber (one who robs graves or tombs in order to sell the contents for profit)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | sírrabló | sírrablók |
| accusative | sírrablót | sírrablókat |
| dative | sírrablónak | sírrablóknak |
| instrumental | sírrablóval | sírrablókkal |
| causal-final | sírrablóért | sírrablókért |
| translative | sírrablóvá | sírrablókká |
| terminative | sírrablóig | sírrablókig |
| essive-formal | sírrablóként | sírrablókként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | sírrablóban | sírrablókban |
| superessive | sírrablón | sírrablókon |
| adessive | sírrablónál | sírrablóknál |
| illative | sírrablóba | sírrablókba |
| sublative | sírrablóra | sírrablókra |
| allative | sírrablóhoz | sírrablókhoz |
| elative | sírrablóból | sírrablókból |
| delative | sírrablóról | sírrablókról |
| ablative | sírrablótól | sírrablóktól |
| non-attributive possessive – singular |
sírrablóé | sírrablóké |
| non-attributive possessive – plural |
sírrablóéi | sírrablókéi |
| possessor | single possession | multiple possessions |
|---|---|---|
| 1st person sing. | sírrablóm | sírrablóim |
| 2nd person sing. | sírrablód | sírrablóid |
| 3rd person sing. | sírrablója | sírrablói |
| 1st person plural | sírrablónk | sírrablóink |
| 2nd person plural | sírrablótok | sírrablóitok |
| 3rd person plural | sírrablójuk | sírrablóik |