sírt
See also: sirt
Hungarian
Pronunciation
- IPA(key): [ˈʃiːrt]
- Hyphenation: sírt
Etymology 1
From the noun sír (“grave”) + -t (accusative suffix).
Noun
sírt
- accusative singular of sír
Etymology 2
From the verb sír (“to cry”) + -t (past-tense and past-participle suffix).
Verb
sírt
- third-person singular indicative past indefinite of sír
Participle
sírt
- (rare) past participle of sír
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | sírt | sírtak |
| accusative | sírtat | sírtakat |
| dative | sírtnak | sírtaknak |
| instrumental | sírttal | sírtakkal |
| causal-final | sírtért | sírtakért |
| translative | sírttá | sírtakká |
| terminative | sírtig | sírtakig |
| essive-formal | sírtként | sírtakként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | sírtban | sírtakban |
| superessive | sírton | sírtakon |
| adessive | sírtnál | sírtaknál |
| illative | sírtba | sírtakba |
| sublative | sírtra | sírtakra |
| allative | sírthoz | sírtakhoz |
| elative | sírtból | sírtakból |
| delative | sírtról | sírtakról |
| ablative | sírttól | sírtaktól |
| non-attributive possessive – singular |
sírté | sírtaké |
| non-attributive possessive – plural |
sírtéi | sírtakéi |
Related terms
- átsírt
- elsírt
- telesírt
- végigsírt
- visszasírt