söm

See also: Appendix:Variations of "som"

Icelandic

Pronoun

söm

  1. inflection of samur (the same (usually in negative expressions)):
    1. nominative feminine singular
    2. nominative/accusative neuter plural

Swedish

Etymology

From Old Norse saumr, from sýja (to sew).

Pronunciation

  • IPA(key): /sœm/

Noun

söm c

  1. (sewing) seam

Declension

Declension of söm
nominative genitive
singular indefinite söm söms
definite sömmen sömmens
plural indefinite sömmar sömmars
definite sömmarna sömmarnas

Derived terms

Further reading

Anagrams

Veps

Etymology

söda +‎ -m

Noun

söm

  1. food

Declension

Inflection of söm (inflection type 6/kuva)
nominative sing. söm
genitive sing. sömän
partitive sing. sömäd
partitive plur.
singular plural
nominative söm
accusative sömän
genitive sömän
partitive sömäd
essive-instructive sömän
translative sömäks
inessive sömäs
elative sömäspäi
illative sömähä
adessive sömäl
ablative sömälpäi
allative sömäle
abessive sömäta
comitative sömänke
prolative sömädme
approximative I sömänno
approximative II sömännoks
egressive sömännopäi
terminative I sömähäsai
terminative II sömälesai
terminative III sömässai
additive I sömähäpäi
additive II sömälepäi