Turkish
Etymology
Inherited from Ottoman Turkish سولوكجی (sülükcü, “leech-fisher, leech-merchant”). By surface analysis, sülük (“leech”) + -çü.
Noun
sülükçü (definite accusative sülükçüyü, plural sülükçüler)
- leech-fisher, leech-merchant, a person who collects and sells leeches or that applies them to the sick
Declension
Declension of sülükçü
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
sülükçü
|
sülükçüler
|
| definite accusative
|
sülükçüyü
|
sülükçüleri
|
| dative
|
sülükçüye
|
sülükçülere
|
| locative
|
sülükçüde
|
sülükçülerde
|
| ablative
|
sülükçüden
|
sülükçülerden
|
| genitive
|
sülükçünün
|
sülükçülerin
|
Possessive forms
| nominative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
sülükçüm
|
sülükçülerim
|
| 2nd singular
|
sülükçün
|
sülükçülerin
|
| 3rd singular
|
sülükçüsü
|
sülükçüleri
|
| 1st plural
|
sülükçümüz
|
sülükçülerimiz
|
| 2nd plural
|
sülükçünüz
|
sülükçüleriniz
|
| 3rd plural
|
sülükçüleri
|
sülükçüleri
|
| definite accusative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
sülükçümü
|
sülükçülerimi
|
| 2nd singular
|
sülükçünü
|
sülükçülerini
|
| 3rd singular
|
sülükçüsünü
|
sülükçülerini
|
| 1st plural
|
sülükçümüzü
|
sülükçülerimizi
|
| 2nd plural
|
sülükçünüzü
|
sülükçülerinizi
|
| 3rd plural
|
sülükçülerini
|
sülükçülerini
|
| dative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
sülükçüme
|
sülükçülerime
|
| 2nd singular
|
sülükçüne
|
sülükçülerine
|
| 3rd singular
|
sülükçüsüne
|
sülükçülerine
|
| 1st plural
|
sülükçümüze
|
sülükçülerimize
|
| 2nd plural
|
sülükçünüze
|
sülükçülerinize
|
| 3rd plural
|
sülükçülerine
|
sülükçülerine
|
| locative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
sülükçümde
|
sülükçülerimde
|
| 2nd singular
|
sülükçünde
|
sülükçülerinde
|
| 3rd singular
|
sülükçüsünde
|
sülükçülerinde
|
| 1st plural
|
sülükçümüzde
|
sülükçülerimizde
|
| 2nd plural
|
sülükçünüzde
|
sülükçülerinizde
|
| 3rd plural
|
sülükçülerinde
|
sülükçülerinde
|
| ablative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
sülükçümden
|
sülükçülerimden
|
| 2nd singular
|
sülükçünden
|
sülükçülerinden
|
| 3rd singular
|
sülükçüsünden
|
sülükçülerinden
|
| 1st plural
|
sülükçümüzden
|
sülükçülerimizden
|
| 2nd plural
|
sülükçünüzden
|
sülükçülerinizden
|
| 3rd plural
|
sülükçülerinden
|
sülükçülerinden
|
| genitive
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
sülükçümün
|
sülükçülerimin
|
| 2nd singular
|
sülükçünün
|
sülükçülerinin
|
| 3rd singular
|
sülükçüsünün
|
sülükçülerinin
|
| 1st plural
|
sülükçümüzün
|
sülükçülerimizin
|
| 2nd plural
|
sülükçünüzün
|
sülükçülerinizin
|
| 3rd plural
|
sülükçülerinin
|
sülükçülerinin
|
Predicative forms
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
sülükçüyüm
|
sülükçülerim
|
| 2nd singular
|
sülükçüsün
|
sülükçülersin
|
| 3rd singular
|
sülükçü
sülükçüdür
|
sülükçüler
sülükçülerdir
|
| 1st plural
|
sülükçüyüz
|
sülükçüleriz
|
| 2nd plural
|
sülükçüsünüz
|
sülükçülersiniz
|
| 3rd plural
|
sülükçüler
|
sülükçülerdir
|
|
Derived terms
Further reading