Turkish
Etymology
From Ottoman Turkish سوكلن, سوكلون (söğlün, sülün). Compare Old Turkic [script needed] (süglin), [script needed] (süvlin), from Proto-Turkic *süglin (“pheasant”).
Pronunciation
Noun
sülün (definite accusative sülünü, plural sülünler)
- pheasant
Declension
Declension of sülün
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
sülün
|
sülünler
|
| definite accusative
|
sülünü
|
sülünleri
|
| dative
|
sülüne
|
sülünlere
|
| locative
|
sülünde
|
sülünlerde
|
| ablative
|
sülünden
|
sülünlerden
|
| genitive
|
sülünün
|
sülünlerin
|
Possessive forms
| nominative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
sülünüm
|
sülünlerim
|
| 2nd singular
|
sülünün
|
sülünlerin
|
| 3rd singular
|
sülünü
|
sülünleri
|
| 1st plural
|
sülünümüz
|
sülünlerimiz
|
| 2nd plural
|
sülününüz
|
sülünleriniz
|
| 3rd plural
|
sülünleri
|
sülünleri
|
| definite accusative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
sülünümü
|
sülünlerimi
|
| 2nd singular
|
sülününü
|
sülünlerini
|
| 3rd singular
|
sülününü
|
sülünlerini
|
| 1st plural
|
sülünümüzü
|
sülünlerimizi
|
| 2nd plural
|
sülününüzü
|
sülünlerinizi
|
| 3rd plural
|
sülünlerini
|
sülünlerini
|
| dative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
sülünüme
|
sülünlerime
|
| 2nd singular
|
sülününe
|
sülünlerine
|
| 3rd singular
|
sülününe
|
sülünlerine
|
| 1st plural
|
sülünümüze
|
sülünlerimize
|
| 2nd plural
|
sülününüze
|
sülünlerinize
|
| 3rd plural
|
sülünlerine
|
sülünlerine
|
| locative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
sülünümde
|
sülünlerimde
|
| 2nd singular
|
sülününde
|
sülünlerinde
|
| 3rd singular
|
sülününde
|
sülünlerinde
|
| 1st plural
|
sülünümüzde
|
sülünlerimizde
|
| 2nd plural
|
sülününüzde
|
sülünlerinizde
|
| 3rd plural
|
sülünlerinde
|
sülünlerinde
|
| ablative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
sülünümden
|
sülünlerimden
|
| 2nd singular
|
sülününden
|
sülünlerinden
|
| 3rd singular
|
sülününden
|
sülünlerinden
|
| 1st plural
|
sülünümüzden
|
sülünlerimizden
|
| 2nd plural
|
sülününüzden
|
sülünlerinizden
|
| 3rd plural
|
sülünlerinden
|
sülünlerinden
|
| genitive
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
sülünümün
|
sülünlerimin
|
| 2nd singular
|
sülününün
|
sülünlerinin
|
| 3rd singular
|
sülününün
|
sülünlerinin
|
| 1st plural
|
sülünümüzün
|
sülünlerimizin
|
| 2nd plural
|
sülününüzün
|
sülünlerinizin
|
| 3rd plural
|
sülünlerinin
|
sülünlerinin
|
|
Further reading
- “sülün”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu