sünd

Estonian

Etymology

From Proto-Finnic *süntü, from sündima.

Noun

sünd (genitive sünni, partitive sündi)

  1. birth
  2. origin, beginning, genesis

Declension

Declension of sünd (ÕS type 22e/riik, d-n gradation)
singular plural
nominative sünd sünnid
accusative nom.
gen. sünni
genitive sündide
partitive sündi sünde
sündisid
illative sündi
sünnisse 		sündidesse
sünnesse
inessive sünnis sündides
sünnes
elative sünnist sündidest
sünnest
allative sünnile sündidele
sünnele
adessive sünnil sündidel
sünnel
ablative sünnilt sündidelt
sünnelt
translative sünniks sündideks
sünneks
terminative sünnini sündideni
essive sünnina sündidena
abessive sünnita sündideta
comitative sünniga sündidega
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.