Turkish
Pronunciation
- IPA(key): (senses 1 and 2) /syɾˈme/, (sense 3) /ˈsyɾ.me/
- Hyphenation: sür‧me
Etymology 1
Inherited from Ottoman Turkish سرمه, from Persian سرمه (sorme). sürmek (“to rub, smear”), the infinitive of senses 2 and 3, has influenced this sense and is possibly the source of the Persian term.
Noun
sürme (definite accusative sürmeyi, plural sürmeler)
- kohl, mascara
1997, “Şımarık”, in Ölürüm Sana, performed by Tarkan:Çekmiş kaşına gözüne sürme / Dudaklar kıpkırmızı kırıtıyor- She's lined her eyes and eyebrows with mascara / Lips coquettishly bright red
Declension
Declension of sürme
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
sürme
|
sürmeler
|
| definite accusative
|
sürmeyi
|
sürmeleri
|
| dative
|
sürmeye
|
sürmelere
|
| locative
|
sürmede
|
sürmelerde
|
| ablative
|
sürmeden
|
sürmelerden
|
| genitive
|
sürmenin
|
sürmelerin
|
Possessive forms
| nominative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
sürmem
|
sürmelerim
|
| 2nd singular
|
sürmen
|
sürmelerin
|
| 3rd singular
|
sürmesi
|
sürmeleri
|
| 1st plural
|
sürmemiz
|
sürmelerimiz
|
| 2nd plural
|
sürmeniz
|
sürmeleriniz
|
| 3rd plural
|
sürmeleri
|
sürmeleri
|
| definite accusative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
sürmemi
|
sürmelerimi
|
| 2nd singular
|
sürmeni
|
sürmelerini
|
| 3rd singular
|
sürmesini
|
sürmelerini
|
| 1st plural
|
sürmemizi
|
sürmelerimizi
|
| 2nd plural
|
sürmenizi
|
sürmelerinizi
|
| 3rd plural
|
sürmelerini
|
sürmelerini
|
| dative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
sürmeme
|
sürmelerime
|
| 2nd singular
|
sürmene
|
sürmelerine
|
| 3rd singular
|
sürmesine
|
sürmelerine
|
| 1st plural
|
sürmemize
|
sürmelerimize
|
| 2nd plural
|
sürmenize
|
sürmelerinize
|
| 3rd plural
|
sürmelerine
|
sürmelerine
|
| locative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
sürmemde
|
sürmelerimde
|
| 2nd singular
|
sürmende
|
sürmelerinde
|
| 3rd singular
|
sürmesinde
|
sürmelerinde
|
| 1st plural
|
sürmemizde
|
sürmelerimizde
|
| 2nd plural
|
sürmenizde
|
sürmelerinizde
|
| 3rd plural
|
sürmelerinde
|
sürmelerinde
|
| ablative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
sürmemden
|
sürmelerimden
|
| 2nd singular
|
sürmenden
|
sürmelerinden
|
| 3rd singular
|
sürmesinden
|
sürmelerinden
|
| 1st plural
|
sürmemizden
|
sürmelerimizden
|
| 2nd plural
|
sürmenizden
|
sürmelerinizden
|
| 3rd plural
|
sürmelerinden
|
sürmelerinden
|
| genitive
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
sürmemin
|
sürmelerimin
|
| 2nd singular
|
sürmenin
|
sürmelerinin
|
| 3rd singular
|
sürmesinin
|
sürmelerinin
|
| 1st plural
|
sürmemizin
|
sürmelerimizin
|
| 2nd plural
|
sürmenizin
|
sürmelerinizin
|
| 3rd plural
|
sürmelerinin
|
sürmelerinin
|
Predicative forms
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
sürmeyim
|
sürmelerim
|
| 2nd singular
|
sürmesin
|
sürmelersin
|
| 3rd singular
|
sürme
sürmedir
|
sürmeler
sürmelerdir
|
| 1st plural
|
sürmeyiz
|
sürmeleriz
|
| 2nd plural
|
sürmesiniz
|
sürmelersiniz
|
| 3rd plural
|
sürmeler
|
sürmelerdir
|
|
Etymology 2
Inherited from Ottoman Turkish سورمه (sürme).
Noun
sürme (definite accusative sürmeyi, plural sürmeler)
- verbal noun of sürmek (“to drive; to ride; to rub, smear; to exile”)
- latch (of a door)
Declension
Declension of sürme
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
sürme
|
sürmeler
|
| definite accusative
|
sürmeyi
|
sürmeleri
|
| dative
|
sürmeye
|
sürmelere
|
| locative
|
sürmede
|
sürmelerde
|
| ablative
|
sürmeden
|
sürmelerden
|
| genitive
|
sürmenin
|
sürmelerin
|
Possessive forms
| nominative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
sürmem
|
sürmelerim
|
| 2nd singular
|
sürmen
|
sürmelerin
|
| 3rd singular
|
sürmesi
|
sürmeleri
|
| 1st plural
|
sürmemiz
|
sürmelerimiz
|
| 2nd plural
|
sürmeniz
|
sürmeleriniz
|
| 3rd plural
|
sürmeleri
|
sürmeleri
|
| definite accusative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
sürmemi
|
sürmelerimi
|
| 2nd singular
|
sürmeni
|
sürmelerini
|
| 3rd singular
|
sürmesini
|
sürmelerini
|
| 1st plural
|
sürmemizi
|
sürmelerimizi
|
| 2nd plural
|
sürmenizi
|
sürmelerinizi
|
| 3rd plural
|
sürmelerini
|
sürmelerini
|
| dative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
sürmeme
|
sürmelerime
|
| 2nd singular
|
sürmene
|
sürmelerine
|
| 3rd singular
|
sürmesine
|
sürmelerine
|
| 1st plural
|
sürmemize
|
sürmelerimize
|
| 2nd plural
|
sürmenize
|
sürmelerinize
|
| 3rd plural
|
sürmelerine
|
sürmelerine
|
| locative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
sürmemde
|
sürmelerimde
|
| 2nd singular
|
sürmende
|
sürmelerinde
|
| 3rd singular
|
sürmesinde
|
sürmelerinde
|
| 1st plural
|
sürmemizde
|
sürmelerimizde
|
| 2nd plural
|
sürmenizde
|
sürmelerinizde
|
| 3rd plural
|
sürmelerinde
|
sürmelerinde
|
| ablative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
sürmemden
|
sürmelerimden
|
| 2nd singular
|
sürmenden
|
sürmelerinden
|
| 3rd singular
|
sürmesinden
|
sürmelerinden
|
| 1st plural
|
sürmemizden
|
sürmelerimizden
|
| 2nd plural
|
sürmenizden
|
sürmelerinizden
|
| 3rd plural
|
sürmelerinden
|
sürmelerinden
|
| genitive
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
sürmemin
|
sürmelerimin
|
| 2nd singular
|
sürmenin
|
sürmelerinin
|
| 3rd singular
|
sürmesinin
|
sürmelerinin
|
| 1st plural
|
sürmemizin
|
sürmelerimizin
|
| 2nd plural
|
sürmenizin
|
sürmelerinizin
|
| 3rd plural
|
sürmelerinin
|
sürmelerinin
|
Predicative forms
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
sürmeyim
|
sürmelerim
|
| 2nd singular
|
sürmesin
|
sürmelersin
|
| 3rd singular
|
sürme
sürmedir
|
sürmeler
sürmelerdir
|
| 1st plural
|
sürmeyiz
|
sürmeleriz
|
| 2nd plural
|
sürmesiniz
|
sürmelersiniz
|
| 3rd plural
|
sürmeler
|
sürmelerdir
|
|
Etymology 3
See the etymology of the corresponding lemma form.
Verb
sürme
- second-person singular negative imperative of sürmek