süymek

Crimean Tatar

Other scripts
Cyrillic сюймек
Roman

Etymology

From Common Kipchak *süy-, from Proto-Turkic *seb- (“to love, like”).

Pronunciation

  • Hyphenation: süy‧mek

Verb

süymek (Northern dialect)

  1. to love
  2. to like

Usage notes

Conjugation

Conjugation of süymek (Northern)
infinitive süymek non-future participle süygen
gerund süyme future participle süyecek
repeated gerund1) süye way of doing süyip
temporal gerund süyyatırğanda
singular plural
first second third first second third
indicative present simple süyürmen süyürsiñ süyür süyürmiz süyürsiz süyürler
continuous süyem süyesiñ süye süyemiz süyesiñiz süyeler
perfect süygemen süygesiñ süygen süygemiz süygesiz süygenler
past simple süydim süydiñ süydi süydik süydiñiz süydiler
continuous süyedim süyediñ süyedi süyedik süyediñiz süyediler
future süyecekmen süyeceksiñ süyecek süyecekmiz süyeceksiñiz süyecekler
conditional süysem süyseñ süyse süysek süyseñiz süyseler
optative süyeyim süyesiñ süye süyeyik süyesiz süyeler
imperative – süy – – süyin –

1)Only used for repeatings of a verb.

References

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.