săstav
Romanian
Etymology
Borrowed from Old Church Slavonic съставъ (sŭstavŭ).
Noun
săstav n (plural săstave)
- (obsolete) component
Declension
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | ||
| nominative-accusative | săstav | săstavul | săstave | săstavele | |
| genitive-dative | săstav | săstavului | săstave | săstavelor | |
| vocative | săstavule | săstavelor | |||
References
- săstav in Academia Română, Micul dicționar academic, ediția a II-a, Bucharest: Univers Enciclopedic, 2010. →ISBN