słuchowiec
Polish
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): /swuˈxɔ.vjɛt͡s/
- Rhymes: -ɔvjɛt͡s
- Syllabification: słu‧cho‧wiec
Noun
słuchowiec m pers
- audile (someone whose mental imagery consists of sounds)
Declension
Declension of słuchowiec
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | słuchowiec | słuchowcy/słuchowce (deprecative) |
| genitive | słuchowca | słuchowców |
| dative | słuchowcowi | słuchowcom |
| accusative | słuchowca | słuchowców |
| instrumental | słuchowcem | słuchowcami |
| locative | słuchowcu | słuchowcach |
| vocative | słuchowcze | słuchowcy |
Related terms
adjectives
- słuchowiskowy
- słuchowy
adverb
- słuchowo
nouns
Further reading
- słuchowiec in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- słuchowiec in Polish dictionaries at PWN