saçak
Turkish
Etymology
Inherited from Ottoman Turkish صاچاق (saçak, “eaves; fringe”), itself from Proto-Turkic *sačġaq (“eaves”).
Pronunciation
- Hyphenation: sa‧çak
Noun
saçak (definite accusative saçağı, plural saçaklar)
- eaves, the underside of a roof that extends beyond the external walls
- fringe, a decorative trim applied to an edge of a textile item
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | saçak | saçaklar |
| definite accusative | saçağı | saçakları |
| dative | saçağa | saçaklara |
| locative | saçakta | saçaklarda |
| ablative | saçaktan | saçaklardan |
| genitive | saçağın | saçakların |
Derived terms
- saçak altı
- saçak aralığı
- saçak bulut
- saçak deresi
- saçak hamuru
- saçak kiremidi
- saçak kök
- saçak mantarı
- saçak öpmek
- saçaklanmak
- saçaklı
- saçaklık
Further reading
- Çağbayır, Yaşar (2007) “saçak1”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), volume 1, Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 4001
- Nişanyan, Sevan (2002–) “saçak”, in Nişanyan Sözlük