saarenhattu
Ingrian
Etymology
From Saaren (“of Seskar”) + hattu (“hat”).
Pronunciation
- (Ala-Laukaa) IPA(key): /ˈsɑːrenˌhɑtːu/, [ˈs̠ɑːrənˌhɑtːŭ̥]
- (Soikkola) IPA(key): /ˈsɑːrenˌhɑtːu/, [ˈʃɑːre̞nˌhɑtːu]
- Rhymes: -ɑtːu
- Hyphenation: saa‧ren‧hat‧tu
Noun
saarenhattu
Declension
| Declension of saarenhattu (type 4/koivu, tt-t gradation) | ||
|---|---|---|
| singular | plural | |
| nominative | saarenhattu | saarenhatut |
| genitive | saarenhatun | saarenhattuin, saarenhattuloin |
| partitive | saarenhattua | saarenhattuja, saarenhattuloja |
| illative | saarenhattuu | saarenhattui, saarenhattuloihe |
| inessive | saarenhatus | saarenhatuis, saarenhattulois |
| elative | saarenhatust | saarenhatuist, saarenhattuloist |
| allative | saarenhatulle | saarenhatuille, saarenhattuloille |
| adessive | saarenhatul | saarenhatuil, saarenhattuloil |
| ablative | saarenhatult | saarenhatuilt, saarenhattuloilt |
| translative | saarenhatuks | saarenhatuiks, saarenhattuloiks |
| essive | saarenhattunna, saarenhattuun | saarenhattuinna, saarenhattuloinna, saarenhattuin, saarenhattuloin |
| exessive1) | saarenhattunt | saarenhattuint, saarenhattuloint |
| 1) obsolete *) the accusative corresponds with either the genitive (sg) or nominative (pl) **) the comitative is formed by adding the suffix -ka? or -kä? to the genitive. | ||
References
- Ruben E. Nirvi (1971) Inkeroismurteiden Sanakirja, Helsinki: Suomalais-Ugrilainen Seura, page 512