saburralis
Latin
Etymology
From saburra (“sand, gravel, grit”) + -ālis.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [sa.bʊrˈraː.lɪs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [sa.burˈraː.lis]
Adjective
saburrālis (neuter saburrāle); third-declension two-termination adjective
Declension
Third-declension two-termination adjective.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | saburrālis | saburrāle | saburrālēs | saburrālia | |
| genitive | saburrālis | saburrālium | |||
| dative | saburrālī | saburrālibus | |||
| accusative | saburrālem | saburrāle | saburrālēs saburrālīs |
saburrālia | |
| ablative | saburrālī | saburrālibus | |||
| vocative | saburrālis | saburrāle | saburrālēs | saburrālia | |
Related terms
Descendants
- Italian: saburrale
References
- “saburralis”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- saburralis in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.