sacraal
Dutch
Etymology
Borrowed from Latin sacrālis or German sakral, itself from Latin.[1]
Pronunciation
- IPA(key): /saːˈkraːl/
Audio: (file) - Hyphenation: sa‧craal
- Rhymes: -aːl
Adjective
sacraal (comparative sacraaler, superlative sacraalst)
- holy, sacred [from late 19th c.]
- consecrated, cultic, ritual, ritualistic [from early 20th c.]
- (anatomy) sacral, pertaining to the sacrum [from mid 20th c.]
Declension
| Declension of sacraal | ||||
|---|---|---|---|---|
| uninflected | sacraal | |||
| inflected | sacraale | |||
| comparative | sacraaler | |||
| positive | comparative | superlative | ||
| predicative/adverbial | sacraal | sacraaler | het sacraalst het sacraalste | |
| indefinite | m./f. sing. | sacraale | sacraalere | sacraalste |
| n. sing. | sacraal | sacraaler | sacraalste | |
| plural | sacraale | sacraalere | sacraalste | |
| definite | sacraale | sacraalere | sacraalste | |
| partitive | sacraals | sacraalers | — | |
Descendants
- → Indonesian: sakral
References
- ^ Philippa, Marlies, Debrabandere, Frans, Quak, Arend, Schoonheim, Tanneke, van der Sijs, Nicoline (2003–2009) Etymologisch woordenboek van het Nederlands (in Dutch), Amsterdam: Amsterdam University Press