sagnbeyging

Icelandic

Etymology

From sögn (verb) +‎ beyging (inflection).

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈsakn.peiːjiŋk/

Noun

sagnbeyging f (genitive singular sagnbeygingar, nominative plural sagnbeygingar)

  1. (grammar) conjugation, inflection of verbs

Declension

Declension of sagnbeyging (feminine)
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative sagnbeyging sagnbeygingin sagnbeygingar sagnbeygingarnar
accusative sagnbeygingu sagnbeyginguna sagnbeygingar sagnbeygingarnar
dative sagnbeygingu sagnbeygingunni sagnbeygingum sagnbeygingunum
genitive sagnbeygingar sagnbeygingarinnar sagnbeyginga sagnbeyginganna
  • sagnbeygja (verb)

See also