sakramentarz
Polish
Etymology
Learned borrowing from Ecclesiastical Latin sacramentarium.
Pronunciation
- IPA(key): /sa.kraˈmɛn.taʂ/
Audio: (file) - Rhymes: -ɛntaʂ
- Syllabification: sa‧kra‧men‧tarz
Noun
sakramentarz m inan
- (Roman Catholicism) sacramentary (ancient book containing the rites for Mass, the sacraments, etc.)
Declension
Declension of sakramentarz
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | sakramentarz | sakramentarze |
| genitive | sakramentarza | sakramentarzy |
| dative | sakramentarzowi | sakramentarzom |
| accusative | sakramentarz | sakramentarze |
| instrumental | sakramentarzem | sakramentarzami |
| locative | sakramentarzu | sakramentarzach |
| vocative | sakramentarzu | sakramentarze |
Related terms
adjectives
adverbs
- sakramencko
- sakramentalnie
nouns
- sakrament
- sakramentalia
- sakramentka
Further reading
- sakramentarz in Polish dictionaries at PWN