salutiger
Latin
Etymology
salūs (“health, well-being”) + -ger (“bearing”)
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [saˈɫuː.tɪ.ɡɛr]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [saˈluː.t̪i.d͡ʒer]
Adjective
salūtiger (feminine salūtigera, neuter salūtigerum); first/second-declension adjective (nominative masculine singular in -er)
- health-bringing
- bringing greeting, salutatory
Declension
First/second-declension adjective (nominative masculine singular in -er).
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | salūtiger | salūtigera | salūtigerum | salūtigerī | salūtigerae | salūtigera | |
| genitive | salūtigerī | salūtigerae | salūtigerī | salūtigerōrum | salūtigerārum | salūtigerōrum | |
| dative | salūtigerō | salūtigerae | salūtigerō | salūtigerīs | |||
| accusative | salūtigerum | salūtigeram | salūtigerum | salūtigerōs | salūtigerās | salūtigera | |
| ablative | salūtigerō | salūtigerā | salūtigerō | salūtigerīs | |||
| vocative | salūtiger | salūtigera | salūtigerum | salūtigerī | salūtigerae | salūtigera | |
Noun
salūtiger m (genitive salūtigerī); second declension
Declension
Second-declension noun (nominative singular in -er).
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | salūtiger | salūtigerī |
| genitive | salūtigerī | salūtigerōrum |
| dative | salūtigerō | salūtigerīs |
| accusative | salūtigerum | salūtigerōs |
| ablative | salūtigerō | salūtigerīs |
| vocative | salūtiger | salūtigerī |
Derived terms
References
- “salutiger”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- salutiger in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.