salvamar
Romanian
Etymology
From Blend of salvare + marin.
Noun
salvamar m (plural salvamari)
Declension
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | ||
| nominative-accusative | salvamar | salvamarul | salvamari | salvamarii | |
| genitive-dative | salvamar | salvamarului | salvamari | salvamarilor | |
| vocative | salvamarule | salvamarilor | |||