sammanstöta

Swedish

Alternative forms

  • stöta samman

Etymology

samman +‎ stöta

Verb

sammanstöta (present sammanstöter, preterite sammanstötte, supine sammanstött, imperative sammanstöt)

  1. to collide
    Synonym: kollidera
  2. (figuratively) to meet
    Synonym: (more common) stöta samman
  3. to clash (in battle(-like conditions), or figuratively)

Conjugation

Conjugation of sammanstöta (weak)
active passive
infinitive sammanstöta sammanstötas
supine sammanstött sammanstötts
imperative sammanstöt
imper. plural1 sammanstöten
present past present past
indicative sammanstöter sammanstötte sammanstöts, sammanstötes sammanstöttes
ind. plural1 sammanstöta sammanstötte sammanstötas sammanstöttes
subjunctive2 sammanstöte sammanstötte sammanstötes sammanstöttes
present participle sammanstötande
past participle sammanstött

1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs.

References