sammanstråla
Swedish
Alternative forms
Etymology
samman (“together”) + stråla (“beam”)
Verb
sammanstråla (present sammanstrålar, preterite sammanstrålade, supine sammanstrålat, imperative sammanstråla)
- to converge, to come together, to meet (up) (of people or other things)
Conjugation
| active | passive | |||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | sammanstråla | sammanstrålas | ||
| supine | sammanstrålat | sammanstrålats | ||
| imperative | sammanstråla | — | ||
| imper. plural1 | sammanstrålen | — | ||
| present | past | present | past | |
| indicative | sammanstrålar | sammanstrålade | sammanstrålas | sammanstrålades |
| ind. plural1 | sammanstråla | sammanstrålade | sammanstrålas | sammanstrålades |
| subjunctive2 | sammanstråle | sammanstrålade | sammanstråles | sammanstrålades |
| present participle | sammanstrålande | |||
| past participle | sammanstrålad | |||
1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs.