samobiczowanie
Polish
Etymology
From samo- + biczowanie. Compare Belarusian самабічаванне (samabičavannje), Russian самобичевание (samobičevanije) and Ukrainian самобичува́ння (samobyčuvánnja).
Pronunciation
- IPA(key): /sa.mɔ.bi.t͡ʂɔˈva.ɲɛ/
- Rhymes: -aɲɛ
- Syllabification: sa‧mo‧bi‧czo‧wa‧nie
Noun
samobiczowanie n
- (historical) self-flagellation (practice of whipping oneself as penance for sins.)
- (derogatory, literary, figurative) self-flagellation (intense feelings of guilt)
Declension
Declension of samobiczowanie
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | samobiczowanie | samobiczowania |
| genitive | samobiczowania | samobiczowań |
| dative | samobiczowaniu | samobiczowaniom |
| accusative | samobiczowanie | samobiczowania |
| instrumental | samobiczowaniem | samobiczowaniami |
| locative | samobiczowaniu | samobiczowaniach |
| vocative | samobiczowanie | samobiczowania |
Further reading
- samobiczowanie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- samobiczowanie in Polish dictionaries at PWN