samookaleczyć
Polish
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): /sa.mɔ.ɔ.kaˈlɛ.t͡ʂɘt͡ɕ/
- Rhymes: -ɛt͡ʂɘt͡ɕ
- Syllabification: sa‧mo‧o‧ka‧le‧czyć
Verb
samookaleczyć pf (imperfective samookaleczać)
Conjugation
| person | singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | ||
| infinitive | samookaleczyć | |||||
| future tense | 1st | samookaleczę | samookaleczymy | |||
| 2nd | samookaleczysz | samookaleczycie | ||||
| 3rd | samookaleczy | samookaleczą | ||||
| impersonal | samookaleczy się | |||||
| past tense | 1st | samookaleczyłem, -(e)m samookaleczył |
samookaleczyłam, -(e)m samookaleczyła |
samookaleczyłom, -(e)m samookaleczyło |
samookaleczyliśmy, -(e)śmy samookaleczyli |
samookaleczyłyśmy, -(e)śmy samookaleczyły |
| 2nd | samookaleczyłeś, -(e)ś samookaleczył |
samookaleczyłaś, -(e)ś samookaleczyła |
samookaleczyłoś, -(e)ś samookaleczyło |
samookaleczyliście, -(e)ście samookaleczyli |
samookaleczyłyście, -(e)ście samookaleczyły | |
| 3rd | samookaleczył | samookaleczyła | samookaleczyło | samookaleczyli | samookaleczyły | |
| impersonal | samookaleczono | |||||
| conditional | 1st | samookaleczyłbym, bym samookaleczył |
samookaleczyłabym, bym samookaleczyła |
samookaleczyłobym, bym samookaleczyło |
samookaleczylibyśmy, byśmy samookaleczyli |
samookaleczyłybyśmy, byśmy samookaleczyły |
| 2nd | samookaleczyłbyś, byś samookaleczył |
samookaleczyłabyś, byś samookaleczyła |
samookaleczyłobyś, byś samookaleczyło |
samookaleczylibyście, byście samookaleczyli |
samookaleczyłybyście, byście samookaleczyły | |
| 3rd | samookaleczyłby, by samookaleczył |
samookaleczyłaby, by samookaleczyła |
samookaleczyłoby, by samookaleczyło |
samookaleczyliby, by samookaleczyli |
samookaleczyłyby, by samookaleczyły | |
| impersonal | samookaleczono by | |||||
| imperative | 1st | niech samookaleczę | samookaleczmy | |||
| 2nd | samookalecz | samookaleczcie | ||||
| 3rd | niech samookaleczy | niech samookaleczą | ||||
| anterior adverbial participle | samookaleczywszy | |||||
| verbal noun | samookaleczenie | |||||
Derived terms
noun
Further reading
- samookaleczyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- samookaleczyć in Polish dictionaries at PWN