samotny

See also: samotný

Polish

Etymology

From samota +‎ -ny.

Pronunciation

  • IPA(key): /saˈmɔt.nɘ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔtnɘ
  • Syllabification: sa‧mot‧ny

Adjective

samotny (comparative samotniejszy or bardziej samotny, superlative najsamotniejszy or najbardziej samotny, derived adverb samotnie)

  1. lonely, solitary
    samotny jak palec ― lonely as can be

Declension

Declension of samotny (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative samotny samotna samotne samotni samotne
genitive samotnego samotnej samotnego samotnych
dative samotnemu samotnej samotnemu samotnym
accusative samotnego samotny samotną samotne samotnych samotne
instrumental samotnym samotną samotnym samotnymi
locative samotnym samotnej samotnym samotnych

Derived terms

noun
verbs

Further reading

  • samotny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • samotny in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.