sanatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of sānō.
Participle
sānātus (feminine sānāta, neuter sānātum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | sānātus | sānāta | sānātum | sānātī | sānātae | sānāta | |
| genitive | sānātī | sānātae | sānātī | sānātōrum | sānātārum | sānātōrum | |
| dative | sānātō | sānātae | sānātō | sānātīs | |||
| accusative | sānātum | sānātam | sānātum | sānātōs | sānātās | sānāta | |
| ablative | sānātō | sānātā | sānātō | sānātīs | |||
| vocative | sānāte | sānāta | sānātum | sānātī | sānātae | sānāta | |
Derived terms
- sanatīvus
Descendants
- Portuguese: sadio
- Swedish: sanatorium