sanktionera
Swedish
Etymology
sanktion + -era. Cognate of German sanktionieren and French sanctionner.
Verb
sanktionera (present sanktionerar, preterite sanktionerade, supine sanktionerat, imperative sanktionera)
- sanction (approve or authorize)
Conjugation
| active | passive | |||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | sanktionera | sanktioneras | ||
| supine | sanktionerat | sanktionerats | ||
| imperative | sanktionera | — | ||
| imper. plural1 | sanktioneren | — | ||
| present | past | present | past | |
| indicative | sanktionerar | sanktionerade | sanktioneras | sanktionerades |
| ind. plural1 | sanktionera | sanktionerade | sanktioneras | sanktionerades |
| subjunctive2 | sanktionere | sanktionerade | sanktioneres | sanktionerades |
| present participle | sanktionerande | |||
| past participle | sanktionerad | |||
1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs.
Derived terms
- sanktionering