sanningssökare

Swedish

Etymology

Compound of sanning +‎ -s- +‎ sökare.

Noun

sanningssökare c

  1. truthseeker

Declension

Declension of sanningssökare
nominative genitive
singular indefinite sanningssökare sanningssökares
definite sanningssökaren sanningssökarens
plural indefinite sanningssökare sanningssökares
definite sanningssökarna sanningssökarnas

Further reading