saranče
Czech
Etymology
Borrowed from Russian саранча́ (sarančá, “locust”).
Pronunciation
- IPA(key): [ˈsarant͡ʃɛ]
Noun
saranče n or f
Declension
when neuter:
Declension of saranče (t-stem neuter)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | saranče | sarančata |
| genitive | sarančete | sarančat |
| dative | sarančeti | sarančatům |
| accusative | saranče | sarančata |
| vocative | saranče | sarančata |
| locative | sarančeti | sarančatech |
| instrumental | sarančetem | sarančaty |
when feminine:
Derived terms
See also
Further reading
- “saranče”, in Příruční slovník jazyka českého (in Czech), 1935–1957
- “saranče”, in Slovník spisovného jazyka českého (in Czech), 1960–1971, 1989
- “saranče”, in Internetová jazyková příručka (in Czech), 2008–2025