sarkad
See also: Sarkad
Hungarian
Etymology
From the sark- stem of sarok (“heel”) + -ad (“your”, possessive suffix).
Pronunciation
- IPA(key): [ˈʃɒrkɒd]
- Hyphenation: sar‧kad
Noun
sarkad
- second-person singular single-possession possessive of sarok (“heel”)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | sarkad | — |
| accusative | sarkadat | — |
| dative | sarkadnak | — |
| instrumental | sarkaddal | — |
| causal-final | sarkadért | — |
| translative | sarkaddá | — |
| terminative | sarkadig | — |
| essive-formal | sarkadként | — |
| essive-modal | sarkadul | — |
| inessive | sarkadban | — |
| superessive | sarkadon | — |
| adessive | sarkadnál | — |
| illative | sarkadba | — |
| sublative | sarkadra | — |
| allative | sarkadhoz | — |
| elative | sarkadból | — |
| delative | sarkadról | — |
| ablative | sarkadtól | — |
| non-attributive possessive – singular |
sarkadé | — |
| non-attributive possessive – plural |
sarkadéi | — |