sarkantyús
Hungarian
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): [ˈʃɒrkɒɲcuːʃ]
- Hyphenation: sar‧kan‧tyús
- Rhymes: -uːʃ
Adjective
sarkantyús (not comparable)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | sarkantyús | sarkantyúsak |
| accusative | sarkantyúsat sarkantyúst |
sarkantyúsakat |
| dative | sarkantyúsnak | sarkantyúsaknak |
| instrumental | sarkantyússal | sarkantyúsakkal |
| causal-final | sarkantyúsért | sarkantyúsakért |
| translative | sarkantyússá | sarkantyúsakká |
| terminative | sarkantyúsig | sarkantyúsakig |
| essive-formal | sarkantyúsként | sarkantyúsakként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | sarkantyúsban | sarkantyúsakban |
| superessive | sarkantyúson | sarkantyúsakon |
| adessive | sarkantyúsnál | sarkantyúsaknál |
| illative | sarkantyúsba | sarkantyúsakba |
| sublative | sarkantyúsra | sarkantyúsakra |
| allative | sarkantyúshoz | sarkantyúsakhoz |
| elative | sarkantyúsból | sarkantyúsakból |
| delative | sarkantyúsról | sarkantyúsakról |
| ablative | sarkantyústól | sarkantyúsaktól |
| non-attributive possessive – singular |
sarkantyúsé | sarkantyúsaké |
| non-attributive possessive – plural |
sarkantyúséi | sarkantyúsakéi |
Derived terms
- sarkantyúsan
Compound words
- aranysarkantyús
Further reading
- sarkantyús in Géza Bárczi, László Országh, et al., editors, A magyar nyelv értelmező szótára [The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language] (ÉrtSz.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN.