sarkunk
Hungarian
Etymology
From the sark- stem of sarok + -unk (“our”, possessive suffix).
Pronunciation
- IPA(key): [ˈʃɒrkuŋk]
- Hyphenation: sar‧kunk
Noun
sarkunk
- first-person plural single-possession possessive of sarok
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | sarkunk | — |
| accusative | sarkunkat | — |
| dative | sarkunknak | — |
| instrumental | sarkunkkal | — |
| causal-final | sarkunkért | — |
| translative | sarkunkká | — |
| terminative | sarkunkig | — |
| essive-formal | sarkunkként | — |
| essive-modal | sarkunkul | — |
| inessive | sarkunkban | — |
| superessive | sarkunkon | — |
| adessive | sarkunknál | — |
| illative | sarkunkba | — |
| sublative | sarkunkra | — |
| allative | sarkunkhoz | — |
| elative | sarkunkból | — |
| delative | sarkunkról | — |
| ablative | sarkunktól | — |
| non-attributive possessive – singular |
sarkunké | — |
| non-attributive possessive – plural |
sarkunkéi | — |