sarunk
Hungarian
Pronunciation
- IPA(key): [ˈʃɒruŋk]
- Hyphenation: sa‧runk
Etymology 1
sár (“mud”) + -unk (“our”, possessive suffix)
Noun
sarunk
- first-person plural single-possession possessive of sár
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | sarunk | — |
| accusative | sarunkat | — |
| dative | sarunknak | — |
| instrumental | sarunkkal | — |
| causal-final | sarunkért | — |
| translative | sarunkká | — |
| terminative | sarunkig | — |
| essive-formal | sarunkként | — |
| essive-modal | — | — |
| inessive | sarunkban | — |
| superessive | sarunkon | — |
| adessive | sarunknál | — |
| illative | sarunkba | — |
| sublative | sarunkra | — |
| allative | sarunkhoz | — |
| elative | sarunkból | — |
| delative | sarunkról | — |
| ablative | sarunktól | — |
| non-attributive possessive – singular |
sarunké | — |
| non-attributive possessive – plural |
sarunkéi | — |
Etymology 2
saru (“sandal”) + -nk (“our”, possessive suffix)
Noun
sarunk
- first-person plural single-possession possessive of saru
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | sarunk | — |
| accusative | sarunkat | — |
| dative | sarunknak | — |
| instrumental | sarunkkal | — |
| causal-final | sarunkért | — |
| translative | sarunkká | — |
| terminative | sarunkig | — |
| essive-formal | sarunkként | — |
| essive-modal | — | — |
| inessive | sarunkban | — |
| superessive | sarunkon | — |
| adessive | sarunknál | — |
| illative | sarunkba | — |
| sublative | sarunkra | — |
| allative | sarunkhoz | — |
| elative | sarunkból | — |
| delative | sarunkról | — |
| ablative | sarunktól | — |
| non-attributive possessive – singular |
sarunké | — |
| non-attributive possessive – plural |
sarunkéi | — |